In strikte zin is het rozenhoedje een ‘kleine hoed’, zoals een kroon. In de middeleeuwen was het de gewoonte om de standbeelden van de Maagd Maria te kronen met rozen, als een krans, en elke roos symboliseerde een gebed, vandaar de naam Rozenkrans.
De Heilige Louis Marie Grignon de Montfort (1673-1716), die nooit uitgeput raakte te prediken over de Rozenkrans, was een groot bekeerder in het Westen van Frankrijk. Hij onderwees hoe te gaan ‘naar Jezus via Maria’, onder andere dankzij een toewijding die zich toelegde om te leven door Maria, in Maria en met Maria, intiem van hart tot hart, en dat ons zeer zeker leidt naar Christus. Hij schreef heel wat werken, waarvan hierna enkele uittreksels.
“Weet dat het Weesgegroet het mooiste gebed is na het Onze Vader; het is het meest perfecte compliment dat ge kunt maken aan Maria, want dit is het compliment dat de Allerhoogste haar gestuurd heeft door een aartsengel, om haar hart te winnen. Maria gaf haar toestemming tot de Incarnatie van het Woord, niettegenstaande haar diepe nederigheid. Door dit compliment zal je op een onfeilbare manier haar hart winnen, als je dit bidt zoals het hoort.
Het Weesgegroet dat mooi gebeden wordt, dit wil zeggen met aandacht, devotie en op een bescheiden wijze, is, volgens de heiligen, de vijand van de duivel, dat hem op de vlucht jaagt. Het is de hamer die hem verplettert, de heiliging van het lichaam, de vreugde van de engelen, de melodie van de voorbeschikten, de lofzang van het Nieuwe Testament, het plezier van Maria en de glorie van de Allerheiligste Drie-eenheid …”. Uittreksel uit het “Traktaat over de echte devotie tot de Heilige Maagd.”
“Ik offer u, mijn kleine kinderen, een mooie rozenknop; het is één van kleine graantjes van uw rozenhoedje dat u zulk iets nietigs lijkt! Dit graantje is echter zo kostbaar! Oh! Deze rozenknop is zo bewonderenswaardig! Hij zal groots ontluiken als u een toegewijd Weesgegroet bidt! Is het teveel gevraagd u aan te bevelen elke dag een Rozenkrans te bidden? Zeg dan op zijn minst uw rozenhoedje op een mooie toegewijde wijze. Dan wordt dit als een kleine kroon van rozen die u op het hoofd van Jezus en Maria zet. Geloof mij, lees maar het volgende verhaal en onthoud het goed.”(…)
” Twee kleine meisjes, twee zusjes, bidden aan de deur van hun woning een rozenhoedje, heel toegewijd. Een mooie dame verscheen aan hen, naderde tot de jongste die zes of zeven jaar oud was, nam haar bij de hand en nam haar mee. Haar oudere zus, heel verwonderd, zocht haar maar kon haar niet vinden. Heel ontdaan vertelde ze haar ouders dat haar zusje was meegenomen. De vader en de moeder zochten zonder haar te vinden gedurende drie dagen. Aan het einde van de derde dag vonden ze haar aan de deur met een opgewekt en blij gezicht; ze vroegen haar waar ze vandaan kwam; ze zei dat de dame haar had meegenomen naar een mooie plaats en had haar veel lekkers aangeboden. De dame had haar ook een mooi klein kindje in de armen gegeven dat ze veel zoentjes gaf. De vader en de moeder, die recent tot het geloof waren bekeerd, gingen te rade bij de pater Jezuïet die hen had ingewijd in het geloof en in de devotie van de Rozenkrans. Zij vertelden hem wat er gebeurt was. ” Het is van hem dat we dit gehoord hebben. Dit is gebeurd in Paraguay. Doe hen na, lieve kinderen, en zeg elke dag uw rozenhoedje. Zo zult ge het verdienen om naar het paradijs te gaan en Jezus en Maria te zien, misschien al tijdens het leven, zeker na de dood in de eeuwigheid. Zo zal het zijn : dat de wijzen en de geleerden, de vromen en de zondaars, de groten en de kleinen, dag en nacht met de heilige Rozenkrans Jezus en Maria eren en groeten. ‘Salutate Mariam, quae multum laboravit in vobis.’ (Rom 16,6) “
Uittreksel uit “Het Bewonderenswaardige Geheim van de Allerheiligste Rozenkrans om zich te bekeren en te redden.”