Categorie: Rozenkrans aan de Grenzen

Onze Lieve Vrouw van Fatima 13 juni 1917
(door zuster Maria da Conceiçao, ocd)

In deze bijzondere tijden stellen we ons vaak de vraag welk gebed we het beste bidden in tijden van rampspoed? Gewoonlijk is de beste manier van bidden, zich te verenigen met de gebeden voorgesteld door de Kerk, want deze vervolgen het gebed van Jezus- Christus aan het kruis. Dit gebed is God welgevallig want het neemt deel aan de oneindige verdiensten van Christus. Het is door ons te verenigen met de gebeden van Christus tijdens het Heilige Misoffer dat ons gebed een bijzondere waarde krijgt. Schreef de Heilige Gertrudis (XIII eeuw) niet:” … dat ieder zich toelegt op het bidden met meer devotie, verbonden met de Passie van Jezus-Christus, te meer omdat de Passie altijd meer waarde geeft aan onze gebeden bij God de Vader!”

Wat kunnen wij dus doen in deze tijd van afzondering? Gebed en boete zijn de juiste antwoorden van een overtuigd christen.

God heeft onszelf geleerd hoe te bidden. In de persoon van Jezus Christus heeft hij ons het ‘Onze Vader’ geleerd (Mt,VI,9-13 en Lc,XI,12-4) en doorheen de aartsengel Gabriel, het ‘Weesgegroet’, waarop het ‘Fiat’ van Onze Lieve Vrouw volgt, die aan de oorsprong staat van het vleesgeworden Woord en van onze Verlossing.

Deze twee schitterende gebeden raken in het biezonder het Hart van God. Van daaruit kunnen we gemakkelijk begrijpen hoe ze, samen met de Psalmen van de Profeet David, de steunpilaar zijn van de officiële en publieke devotie van de Kerk, namelijk het Goddelijk Officie. Dit laatste werd reeds ingesteld en opgebouwd sinds de oudheid om het spirituele leven van de Christenen te voeden en om het te laten overeenkomen met de gevoelens en gedachten van God zelve.

Het gebed van de Rozenkrans, dat ook ‘De Psalm van Maria’ wordt genoemd, verheugt niet enkel het Hart van God, maar ook het hart van Onze Lieve Vrouw. Dit omdat dit mooie gebed ons leert om ons Christelijk leven te modelleren op de gevoelens van Maria ” die alles bewaarde in Haar Hart.”(Lc., II, 19) Onze Lieve Moeder in de Hemel heeft het ons doorgegeven door het bekend te maken aan Sint Dominicus.

Tijdens de ontelbare blijken van devotie in de loop der tijden, heeft Onze Lieve Vrouw nooit opgehouden te herhalen hoe verdienstelijk dit gebed is. Als wij de vele WeesGegroetjes van de Rozenkrans opzeggen, herhalen wij de Woorden van God zelf en eren wij Hem, terwijl we het leven van Jezus en van Onze Lieve Vrouw bemediteren. We vragen dan de genade om hen na te volgen in hun deugden om nog dichter te mogen naderen tot God, onze Vader.

Het gebed van de Rozenkrans, verbonden met een gemeende boetvaardigheid en verbonden met het Heilig Misoffer, is zonder enige twijfel het meest afdoende middel, in ieders bereik, om van God de zegen te verkrijgen voor alle zielen, ook de onze.

Zes keer na mekaar, tijdens haar verschijningen aan de herdertjes in Fatima, vroeg Onze Lieve Vrouw dat men de Rozenkrans zou bidden en dat ” men zou ophouden God te beledigen die reeds zoveel beledigd is.”

Het volgende uittreksel uit het onderhoud van Zuster Lucia van Fatima met Vader Fuentes in 1958 bevestigt dit :

“Oh Mijn Vader, de zeer Heilige Maagd is erg bedroefd, want niemand geeft gevolg aan haar boodschap,…, in de plannen van de goddelijke Voorzienigheid, wanneer God de wereld zal straffen, zal hij vooraf alle andere toevluchten hebben uitgeput. Dus, als hij zal zien dat de wereld van geen enkele redplank heeft gebruik  gemaakt, dan, zoals wij zeggen op onze onvolmaakte manier van praten, zal hij ons toch nog met een zekere vrees, het laatste middel tot onze redding aanbieden, zijn Allerheiligste Moeder. Want als wij dit ultiem middel minachten en afstoten, zullen wij geen vergiffenis meer bekomen van de Hemel. Want dan zullen wij een zonde begaan die het Evangelie de zonde tegen de Heilige Geest noemt. Die bestaat er in dat wij openlijk, in volle kennis en met onze wil, het heil afstoten dat ons wordt aangeboden. Herinneren wij ons dat Jezus Christus een zeer voorbeeldige Zoon is, en dat hij niet zal toelaten dat wij Zijn Allerheiligste Moeder beledigen en minachten. Als evidente getuigenis zijn er vele eeuwen kerkgeschiedenis. Met vele verschrikkelijke voorbeelden wordt aangetoond hoe Onze Heer Jezus Christus altijd de verdediging op zich heeft genomen van de eer van zijn Moeder.
Er zijn twee middelen om de wereld te redden: het gebed en het offer. 
Er is dus de Heilige Rozenkrans. Kijk, Vader, de Allerheiligste Maagd, in deze laatste tijden die we beleven, heeft een nieuwe doeltreffendheid gebracht in het opzeggen van de Rozenkrans. Op zulk een wijze dat er geen enkel probleem is, hoe moeilijk het ook moge zijn, tijdelijk of vooral geestelijk, dat zich richt op het persoonlijk leven van ieder van ons, van onze familie, of het nu families zijn die in de wereld staan of het religieuze gemeenschappen zijn, van volken en van naties, er is geen enkel probleem, hoe moeilijk ook, dat wij niet kunnen oplossen door het bidden van de Heilige Rozenkrans. Met de Heilige Rozenkrans zullen wij ons redden, zullen wij ons heiligen, zullen wij Onze Lieve Heer troosten en zullen wij de redding bekomen van vele zielen. Laat ons de devotie tot het Onbevlekt Hart van Maria uitstralen, onze Allerheiligste Moeder, en haar beschouwen als zetel van de genade, van de goedheid en van de vergiffenis, en als de veilige deur naar de Hemel .”
En we luisteren verder naar Zuster Lucia, nog altijd in haar onderhoud met Vader Fuentes. Zij wil ons ook verwittigen en ons herinneren met haar rake woorden aan een andere plicht die wij moeten ter harte nemen voor onszelf : de boetvaardigheid.
” Vader, zei Zuster Lucia, laat ons niet wachten op de roep om penitentie van de Heilige Vader de Paus voor de ganse wereld; wachten we ook niet dat deze roep komt van de bisschoppen voor hun bisdom, of ook niet van de religieuze congregaties. Neen. Onze Heer heeft deze middelen al vaak gebruikt, maar de wereld heeft er niet naar gehandeld. Daarom dat nu ieder van ons met zijn eigen geestelijke omvorming begint. Ieder moet niet alleen zijn eigen ziel redden, maar ook alle zielen die God op onze wegen heeft gezet. De duivel doet alles wat hij kan om ons af te leiden en ons de smaak voor het gebed te ontnemen; wij zullen ons redden of we zullen allen verdoemd zijn… “.

Nodigt de Kerk ons niet uit door ons er aan te herinneren in één van haar gebeden? “Oh God, u die beledigd wordt door onze fouten, moge onze boetedoening bevrediging brengen, luister naar de gebeden van uw smekend volk, en wend van ons de gesel af van uw toorn, die wij verdiend hebben door onze zonden.” 

Tijdens deze pandemie, zijn we bezorgd om de gezondheid van ons lichaam, dat sterfelijk is. Maar hoe zit het met de gezondheid van onze ziel, die onsterfelijk is? Laat ons waken over onze zielen en de zielen van de mensen rondom ons, opdat zij zouden ademen en zich zouden laven aan de Eeuwige bron: “Degene die het water drinkt dat Ik geef zal nooit dorst hebben; en het water dat Ik hem geef zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft.” (Joh,IV,14.)

Laten we ons vervoegen aan al degenen die in de wereld hun kracht putten uit het dagelijks gebed van het rozenhoedje. Vele landen, zoals, Ierland, Libanon, Zambia, Jordanië, Australië, … zijn reeds op deze weg. Laten we deze vlam van liefde en hoop verspreiden zodat het geloof een wedergeboorte kent in het hart van de naties.

Naar Jezus door Maria !